DESCOBRE ALBARELLOS
A parroquia de San Miguel de Albarellos está formada polos seguintes lugares: A Costa, Distriz, Eiravedra, O Igrexario, Lamela, Paredes, O Regueiro, Sa, Salón, Santo André, Sobredo e Valdesenda.
- 21 de marzo: Festa do San Benito
- 3 de maio: Festa de Sta. Bárbara en Sobredo
- 8 de maio: Festa do San Miguel
- 26 de maio: Festa de San Eleuterio de Salón
- 11 de xullo: Festa do San Benito
- 10 de agosto: Festa de San Lourenzo en Paredes
- 1º domingo de setembro: Festa do San Antón en Saa
- 8 de decembro: Festa da Concepción
- 13 de decembro: Festa de Sta. Lucía de Salón
- 18 de decembro: Festa da Virxen de La Ó
- 25 de decembro: Festa da Concepción en Sobredo
Tratase dunha gran acumulación de adegas familiares dos distintos veciños, apoiándose nos distintos bancais, de maneira que semella ser un pobo de vivendas dende a distancia. Arquitectura vinculada a actividade agrícola e popular na zona dada a extensión de viñedos.
Destacase unha delas coñecida como adega de Tombelo e documentada polo historiador Xosé Luís Sobrado Pérez nun traballo inédito no s.XVI como pertencente a encomenda de San Xoán de Xerusalén de Pazos de Arenteiro. Ten planta rectangular de fábrica de perpiaños, cuberta caída, unha porta con arco e unha ventá. Utilizouse como adega ata hai poucos anos.
Adega documentada polo historiador Xosé Luís Sobrado Pérez como pertencente a encomenda de San Xoán de Xerusalén de Pazos de Arenteiro. Planta rectangular de fábrica de perpiaños, dúas plantas e cuberta a dúas augas con tella curva.
CRUCEIRO A COSTA
CRUCEIRO DE PAREDES
Cruceiro con dous chanzos ou escalos, sobre o último, gran cubo de pedra amodo de base. Saíndo dela o fuste ou varal octogonal ata chegar o capitel e volta a sección cadrada. Capitel dórico cadrado y sobre el a cruz coa escultura do cristo crucificado. Atópase nun eido comunal que cerca a capela de San Lourenzo.
Adega medieval datada e estudiada polo historiador X L Sobrado Pérez, como pertencente a encomenda de S. Xoán de Xerusalén de Pazos de Arenteiro. Planta rectangular de fábrica de perpiaños, dúas plantas e cuberta caída, tres portas (unha delas tapiada) e unha ventá da fábrica orixinal. Ménsula decorada cunha figura antropomorfa de tipoloxía románica e varias pedras, con inscricións ilexibles, nunha das esquinas nas que só se distingue a cruz de catro brazos, xustaposición da “tau” do Temple e a crus de Malta, propia da Orde do Santo Sepulcro.
Igrexa de certa esbelteza e nave única. O presbiterio atópase mais elevado. Espadana barroca de alta calidade no ornamento, dividida en dous corpos: O mais baixo con balaustrada de pedra e sección cuadrangular mentres o mais alto tamén con balaustrada ten sección poligonal coas esquinas matadas. O mesmo remata en cúpula. O peche e de pe cadeirado granítico.
Fotografía de Juanjo Álvarez
Peto de considerable antigüidade, formalmente dos chamados arcaicos e monolíticos, coa posible utilización de pedras monolito significativas de culturas anteriores adicada a Santa Lucía. Exento de outros elementos e polo tanto pode ser percorrido o redor. Pódense atopar as tres partes básicas: base a modo de mesa, de maior tamaño, corpo central con fornelo no peto en si co oco tipo pequeno, ábsida de seme cúpula de canón sen peche e a pequena alcancía, finalmente o remate ou terceiro corpo, por riba o frontón superior, coa cruz.
Igrexa Construcción circular para cría de pombas formando parte na maioría das veces dunha gran propiedade situado en Eiravedra. Paredes de cachotería de pedra recuberta dun lucido branco. Pousadoiro o redor do muro de peche, con pequenas aperturas de aceso o interior para as pombas. Porta de acceso elevada contra mustélidos. O interior atopase completamente dividido en pequenos cubículos para os niños das pombas, e no centro a mesa de pedra para comida.
Casa con tipoloxía tradicional propia do lugar de dúas plantas, na que a planta baixa era tipicamente pro gando e apeiros de labranza mentres que e a vivenda atopase no primeiro piso. Muros de pedra na planta baixa e cuberta a catro augas de tella. Tratase dunha edificación tradicional de planta rectangular comunicado co camposanto. A casa foi reformada, engadíndolle piares de formigón, retellando e colocando pérgolas no redor desta. Este elemento ten adscrito unha finca singular duns 1.800m2 aproximadamente que sempre estará vinculada o mesmo.